Nelabai, galbut kada nors.

“ W pewnym momencie serce ją zakuło, to smutek zaczął się odzywać. Ten rodzaj nostalgii, która niesie ze sobą tęsknotę za czymś mniej określonym. Lub - jak w tej sytuacji - za kimś. Na co dzień silna, niezależna, teraz leżała w towarzystwie melancholii myśląc o tym, jak miło i lżej na sercu byłoby mieć obok kogoś, kto rozumiałby ją bez słów. Kto milczałby z nią i śmiał się. Pocieszał i po prostu był przy niej. Nic więcej. Żeby tylko był. Pomyślała o szansach, które być może pojawiły się w jej życiu. Czy był ktoś, kto by ją zaakceptował taką jaka jest? Czy odtrąciła kogoś, kto mógł odegrać ważną rolę w jej życiu? Nie wiedziała. "Gdyby ktoś, kogo już spotkałam, miał być kimś ważnym, to by został."  ”

Reposted from laters via jointskurwysyn